Jeden można już podziwiać na jednej ze ścian Szkoły Podstawowej nr 5, a drugi właśnie powstaje na ścianie budynku wielorodzinnego przy ul. Sulejowskiej. To murale prezentujące piotrkowskich sportowców - jeden z projektów ubiegłorocznego Budżetu Obywatelskiego. Inicjatorem sportowych murali w Piotrkowie Trybunalskim i wnioskodawcą projektu „Murale piotrkowskich sportowców" jest Marcin „Sacza" Saciński.
Pierwszy mural pojawił się na ścianie Szkoły Podstawowej nr 5. Choć jeszcze nie był w pełni ukończony, już zaczynał spełniać swoją rolę. W środowy poranek można było zobaczyć dzieci idące z rodzicami do szkoły, zatrzymujące się przed malowidłem i pytające: „A co to będzie? Kto to jest?". Rodzice zaczynali tłumaczyć, kim są sportowcy przedstawieni na ścianie – i właśnie o to chodziło.
- Od początku ideą projektu było, by murale nie tylko zdobiły budynki i wprowadzały kolor do przestrzeni miejskiej, ale też pełniły funkcję edukacyjną. Mają w ciekawy, niecodzienny sposób opowiadać historię piotrkowskiego sportu – nie z książek, nie z lekcji, ale z codziennych spacerów po mieście - podkreśla Marcin Sacza Saciński. - Dzięki temu dzieci i młodzież poznają lokalnych sportowców i ich osiągnięcia, a rodzice mogą im o nich opowiadać. To żywa lekcja historii – przez sztukę, obraz i emocje. Piotrków od lat słynie z doskonałych zawodników i sukcesów zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej. Teraz ich historie zyskują nowy wymiar – stają się częścią miejskiej przestrzeni, inspirując kolejne pokolenia do działania i pasji.
Jeden z trzech murali namalowano na jednej ze ścian Szkoły Podstawowej nr 5, a drugi właśnie powstaje na ścianie budynku wielorodzinnego przy ul. Sulejowskiej. Trzeci zagości na budynku IV Liceum Ogólnokształcącego – bohaterami będą także sportowcy wybrani przez mieszkańców w głosowaniu, ale będą reprezentować inną dyscyplinę sportową.
Bohaterowie pierwszego muralu
Piotr Stępień – trener, wicemistrz olimpijski z Barcelony (1992), trzykrotny srebrny medalista mistrzostw Europy.
Urodził się w Kamieńsku w 1963 roku. Był zapaśnikiem stylu klasycznego w wadze średniej (82 kg, 176 cm wzrostu). Reprezentował kluby: RKS Radomsko (1977–1982), Legię Warszawa (1983–1985) oraz GKS Piotrcovia (Piotrków Trybunalski) w latach 1985–1996.
Trzykrotny mistrz Polski (1991, 1995, 1996) i trzykrotny srebrny medalista mistrzostw Europy (1987, 1989, 1991). W historii polskich zapasów zapisał się jako jedyny zawodnik, który w turnieju mistrzostw świata w Warnie (1991) nie stracił ani jednego punktu technicznego. Największy sukces odniósł na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, zdobywając srebrny medal. Po zakończeniu kariery został trenerem kadry olimpijskiej i dyrektorem sportowym AKS Piotrków Trybunalski . Odznaczony m.in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Brązowym a następnie Złotym Krzyżem Zasługi.
Grzegorz Ludwig – trener, który stworzył potęgę piotrkowskich klasyków w latach 80. i 90. XX wieku. Był jednym z głównych architektów sukcesów klubu, do którego ściągał utalentowanych zawodników, m.in. Piotra Stępnia. Jego drużyny zdobywały liczne tytuły mistrzów i medalistów mistrzostw Polski, a klub wywalczył tytuł Drużynowego Mistrza Polski.
Po kilkuletniej przerwie powrócił do pracy w AKS Piotrków Trybunalski, gdzie z sukcesem odbudował sekcję zapasów kobiet, doprowadzając zawodniczki do licznych medali mistrzostw Polski i występów w reprezentacji kraju.
Henryk Grabowiecki – ceniony i lubiany trener oraz wychowawca wielu pokoleń zapaśników. Jako zawodnik zdobył tytuł wicemistrza Europy juniorów (1984) i wicemistrza Polski seniorów (1985). Kontuzja zakończyła jego karierę zawodniczą, ale rozpoczęła trenerską.
W Piotrcovii, a następnie w AKS Piotrków Trybunalski, wychował licznych reprezentantów Polski, w tym Mateusza Bernatka – wicemistrza świata (2017), wicemistrza Europy (2021), młodzieżowego mistrza Europy (2016) i brązowego medalistę Mistrzostw Świata Wojskowych (2025). Przez 11 lat pełnił funkcję trenera Kadry Narodowej Kadetów.
Bohater muralu przy ul. Sulejowskiej
Jędrzej Zawiślak – legenda piotrkowskiego futbolu
Jędrzej Zawiślak, jeden z trzech braci znanych w piotrkowskim środowisku piłkarskim, urodził się 9 listopada 1934 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Jego niezwykła, ponad dwudziestoletnia kariera piłkarska rozpoczęła się w 1948 roku, gdy jako czternastolatek zadebiutował w istniejącej wtedy Gwardii Piotrków.
Od samego początku wyróżniał się ogromną pasją, zaangażowaniem i zdobywał uznanie kibiców, szacunek kolegów oraz zaufanie trenerów. Był prawdziwym wulkanem energii na boisku!
W trakcie swojej kariery do 1954 roku reprezentował także kluby Budowlani Piotrków, Polonia Piotrków oraz Unia Piotrków. Okres służby wojskowej (1954–1957) spędził grając w Gwardii Kielce, co przerwało jego występy w rodzinnym mieście. Podczas służby wojskowej był również w drużynie Reprezentacji Wojska Polskiego w piłce nożnej. Był to czas, w którym jego talent stawał się coraz bardziej widoczny.
Mimo atrakcyjnych propozycji z czołowych klubów w kraju, po zakończeniu służby wojskowej zdecydował się powrócić do rodzinnego Piotrkowa i na nowo związał się z Polonią Piotrków. Decyzja ta była wyrazem jego głębokiego przywiązania do miasta, miłości do rodziny oraz pasji do hodowli gołębi. Chciał kontynuować grę tam, gdzie wszystko się zaczęło. To właśnie w barwach Polonii przeżył najlepsze lata swojej sportowej kariery. Wielokrotnie zdobywał tytuł króla strzelców i poprowadził zespół do awansu do III ligi.. Dla klubu i jego kibiców był to czas wielkiej radości i dumy. Jego boiskowe atuty – szybkość, technika i instynkt strzelecki – sprawiały, że rywale często nie byli w stanie go powstrzymać. W latach 50. i 60. uchodził za jednego z najlepszych napastników w regionie łódzkim. Na boisku był jak błyskawica – nieuchwytny i bezwzględnie skuteczny.
Jego dorobek bramkowy do dziś budzi uznanie i stanowi symboliczny pomnik jego piłkarskiej klasy. Jędrzej Zawiślak to bez wątpienia jedna z najwybitniejszych postaci w historii piotrkowskiego futbolu.
Reprezentował Piotrków Trybunalski w wielu prestiżowych meczach, a zasłynął m.in.. zdobywając bramkę w spotkaniu z reprezentacją Szeged z Węgier. Grał także w barwach województwa łódzkiego w rozgrywkach o Puchar im. Kałuży, występując u boku największych nazwisk ówczesnej polskiej piłki nożnej.
Choć nie brakowało mu propozycji, które wciąż otrzymywał z klubów w całym kraju, pozostał wierny swojemu miastu. Wierność, lojalność i oddanie to cechy, które towarzyszyły mu nie tylko na boisku, ale i w życiu.
W 1965 roku, w związku ze zmianą miejsca pracy, przeszedł do GKS Piotrcovia, gdzie występował do 1969 roku. Niestety, problemy zdrowotne zmusiły go do zakończenia czynnej kariery piłkarskiej. Jednak jego przygoda ze sportem nie skończyła się na boisku.
W czerwcu 1972 roku ukończył kurs instruktorów piłki nożnej z wynikiem bardzo dobrym. W miarę możliwości zdrowotnych angażował się w pracę trenerską, przekazując swoją wiedzę i doświadczenie młodszym pokoleniom piłkarzy – aż do końca lat 70.
Po zakończeniu aktywności sportowej zajął się swoją drugą pasją – hodowlą gołębi. Także i w tej dziedzinie odnosił sukcesy już od najmłodszych lat, potwierdzone licznymi dyplomami, nagrodami i wyróżnieniami. Z biegiem lat jego życie zaczęło wyhamowywać. Przeszedł na rentę inwalidzką, a następnie na emeryturę.
Koledzy z boiska wspominają go jako zawodnika niezwykle zdyscyplinowanego, doskonale wyszkolonego technicznie, z niesamowitą celnością i skutecznością – zwłaszcza w rzutach karnych. Gdyby urodził się w dzisiejszych czasach, z pewnością miałby realne szanse na grę w reprezentacji Polski. Był człowiekiem wielu talentów, pasji i zasad – oddanym piłce nożnej całym sercem.
W 1961 roku został odznaczony Honorową Odznaką Miasta Piotrkowa Trybunalskiego. Zawodowo był ślusarzem. Pracował w Piotrkowskich Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego oraz w Fabryce Maszyn Górniczych „Pioma".
Chronologia kariery:
Gwardia Piotrków – od 1948 (brak danych o dacie zakończenia gry)
Budowlani Piotrków – brak szczegółowych informacji
Polonia Piotrków – 1952–1953
Unia Piotrków – 1953–1954
Gwardia Kielce, Reprezentacja Wojska Polskiego – (służba wojskowa) – 1954–1957
Polonia Piotrków – 1957–1965
GKS Piotrcovia – 1965–1969
Wielokrotny Reprezentant Piotrkowa, Łodzi oraz województwa łódzkiego.
Jędrzej Zawiślak
9 listopada 1934 – 19 czerwca 2005
Tekst opracował:
Marcin „Sacza" Saciński – przedstawiciel Stowarzyszenia „Pamiątki Sportowe Piotrków Trybunalski", na podstawie materiałów prasowych oraz zdjęć i dokumentów z rodzinnego archiwum rodziny Zawiślak.
